In die tijd hadden we nog niet van het ‘nieuwe normaal’ gehoord, normaal was gewoon normaal. Eigenlijk was normaal in die tijd ongelooflijk abnormaal, onze economie groeide als kool, we werden rijker en rijker, het kon niet op. En dat terwijl de ongelijkheid in de wereld toenam en we de wereld onherroepelijk milieutechnisch naar de knoppen hielpen. In het voor-coronatijdperk was normaal dus abnormaal. Wat betekent dat voor het nieuwe normaal? Moet dat dan niet het nieuwe abnormaal worden?
Mij deed het oude abnormaal pijn dat weten jullie. Ik kreeg er letterlijk buikpijn van. Dat was niet altijd hoor, man wat heb ik me een ongelooflijk belangrijk persoon gevoeld in de eerste jaren van mijn carrière als Account Manager. De eerste handtekening die ik ophaalde bij Fortis bank! Wat was ik ongelooflijk trots. Terugrijdend over de A2 belde ik jullie opa. “Pa ik heb een deal van 3,4 miljoen gesloten, goed hé!” Jullie opa’s reactie was: “ja maar dat kan jij toch helemaal niet.”
In het oude abnormaal was alles gestoeld op meer, meer, meer. De vraag is, gaan we het in het nieuwe normaal, buiten die onzinnige criminele 1.5 meter, anders doen?
