Categorie: Niet gecategoriseerd

Het ging nergens anders over op de radio gisteren. Ik heb, zaterdagochtend, naar het toneelstukje gekeken en dacht maar één ding, waarom?

Waarom ga je midden in die zaal zitten? Ik ben wel eens in Rome geweest, het Vaticaan is immens! Het barst er van de achterkamertjes, vaak met een handig bed om de behoeftes van de geestelijken te bevredigen, maar ook meer dan genoeg kamertjes met andere gereedschappen. Overal is aan gedacht in het Vaticaan, niets is nieuw, alles heeft zich al een keer afgespeeld.

Dat macronnetje door de Trump werd afgeserveerd daar heb ik op MSM niets over gehoord of gelezen. De derde stoel die werd weggehaald, voor het gesprek begon, werd wel even besproken maar er werden geen conclusies uit getrokken. Het verschrikte gezicht van elensky als hij door heeft dat de Trump zijn buddy er niet bij wil hebben, hilarisch. Maar waarom in die zaal? Omdat het allemaal theater is, één groot toneelspel.

En voorlopig houd het niet op. De voorstelling is nog lang niet afgelopen. Het script is duidelijk, ruim tweeduizend jaar geleden tot in de puntjes beschreven. Het begint allemaal bij Abraham, Jacob (Israël), Esau en Ismaël. Geweldig hoe de Abraham Akkoorden, tijdens Trumps eerste termijn gesloten, weer in het nieuws komen. De cirkel moet rond, het is niet anders…

Mooi he! Een prachtige dikke sparerib, hij was door de slager al ontdaan van zijn vlies. Vier uur ligt tie hier in de Q. Wat een schoonheid.

En dan de geur! Langzaam gegaard vlees geeft een overheerlijke geur af die niet te vergelijken is met een in de pan gebakken stukkie vlees. Dat komt door het proces wat plaatsvind binnenin het vlees als je ‘m heel langzaam gaart. Komt daar natuurlijk nog de geur van het vuur bij, de rook, je kunt mij niet blijer maken.

De smaak, ons vocabulaire heeft geen woorden om die te beschrijven. Saus is niet nodig, wat zeg ik! Saus is taboe. Puur de smaak van het vlees en de kruiden. Eerst een beetje mosterd en dan een droge, simpele rub. Zout, peper, wat chilivlokken knoflook en uienpoeder en bruine basterdsuiker. Meer is niet nodig als je kwaliteitsvlees hebt. De smaak, is, is, is, eeeehhh toppie.

Temperatuur en tijd daar draait het om bij BBQ’n. Gelukkig ben ik het nog niet verleerd. Genoten gisteren! Van het weer, de Q en het leven! Vandaag weer een nieuwe dag! Lekker man….

Dat was het wel zo’n beetje. Veel meer ben ik niet tegengekomen. Wat een zooi lag er gisteren op straat, niet te filmen. Vooral baby en kinderkleding, echt het was niet normaal. Maar ook rommel om je baby in te vervoeren, te eten te geven, te laten slapen, op te bergen, het barstte echt van de babyrommel. En als sinterklaasjes brengen mijn collega’s en ik, elke dag, zo verschrikkelijk veel, nieuwe, baby rommel overal heen. Wat een absurd land leven we toch in.

Maar geen BBQ. Heel eerlijk, ik ben echt niets tegengekomen wat er nuttig uitzag. Niets, Noppes, Nada. Twee uur heb ik er rondgelopen, helemaal niets. Maar goed, als ik een zwangere vrouw was geweest had ik gisteren mijn slag kunnen slaan. Ik moet niet zeuren.

Maar ja, ik heb dus al spare ribs gekocht, een BBQ is wel een noodzaak. Gelukkig is daar good old marktplaats. Vandaag ga ik een webertje ophalen ergens in de buurt. Zodadelijk de ribs even in de marinade zetten, dan naar de kerk en daarna ff dat ding ophalen. Kunnen we vanavond lekker ieten. Mooie dag!

Ik ga op BBQ jacht. Een goed stukkie ge-BBQ’d vlees, dat mis ik toch wel. Ik mis niet veel maar er gaat niets, maar dan ook niets, boven de smaak van langzaam gegaarde short of spare ribs, en die smaak mis ik wel. Dus ga ik kijken of ik ergens op de markt iets tegenkom waarmee ik kan BBQ’n, ik ga vroeg op pad.

De koning wil dat we ons tot de tanden toe gaan bewapenen. Zijn wat pafferige, domme hoofd begon bijna te gloeien toen hij dat zei. Nu beweer ik niet dat willempie dom is hoor, dat denk ik zeker niet. Maar zo ziet tie er wel uit. Kheb nog wel eens voor de beste man mogen BBQ’n in zijn paleisje in Den Haag. Zelf nam hij geen hap omdat tie bang was voor foto’s, die dan weer in de media zouden komen. Maar hij nam, tijdens de opening van de grootste insectenkwekerij ter wereld, in Bergen op Zoom, wel een hap van een insectenburger en het hele journaille stond erbij. Kijk dan heb je me, dan ben ik boos, wat een loser.

Ik moet bekennen, ik ben wat voorbarig geweest, er liggen al spare ribs in de koelkast. Gisteren was ik bij een lokale slager, in een dorpje hier niet ver vandaan, en daar waren ze in de aanbieding. Nog geen euro per ons. Ik kon ze niet laten liggen. Er moet dus wel een BBQ komen, ik ga me aankleden! We gaan op jacht, BBQ jacht…

Wat mij het meeste is bijgebleven zijn de ijsjes van erwtensoep en boerenkool met worst. Één haps ijsjes maar met zoveel smaak, echt geweldig! Je proefde de worst, de volle smaak van de erwten, bijzonder. En nu is hij dood, zestig jaar. Ik wordt over drie jaar zestig, gek idee.

Onze minister van volksgezondheid vind het niet nodig om onderzoek te doen naar de ziekte van plots. Oversterfte is geen dingetje in ons landje volgens haar. Ik kan mij niet herinneren dat het normaal was dat er, wekelijks, vijfentwintig jarigen overlijden tijdens een halve marathon maar dat, is tegenwoordig, de norm. Je marathon is niet compleet als er niet minimaal iemand dood gaat. Gewone jonge gezonde mannen en vrouwen, hoe actiever, hoe kwetsbaarder voor de ziekte van plots. Maar er is niets aan de hand, kijkt u vooral naar links dan ziet u rechts niets.

Wat ik hier boven op heb geschreven is nepnieuws. Er is geen probleem volgens trekpop agema. Er is, wereldwijd, onderzoek gedaan naar nepnieuws en het blijkt dat veel mensen dat een probleem vinden. Nederland hangt er weer een beetje bij, ons landje zit vol met NPC’s, non player characters, nietszeggende consumerende zombie’s. Nepnieuws of geen nepnieuws wat maakt het uit zolang we maar kunnen consumeren.

Reclames op radio en tv gaan over rondreizen door Azië of Zuid Amerika. We hebben nog nooit zoveel geld besteed aan het inslaan van nieuwe kleren (op olie en gas na de meest vervuilende industrie ter wereld). Het kan niet op in Nederland, hoe lang nog?

Al weet ik dat je mijn stukkies eigenlijk liever niet leest, wil ik je bij deze zeggen dat ik aan je denk, van je hou en ik het ook heel lastig vind dat we elkaar niet begrijpen. Maak er een mooie dag van, het kan nog…

Want voor mijn gevoel gaat het nu wel hard. Economisch is Europa al volledig naar de gallemaggies, er is geen eenheid (is die er ooit geweest?) en geen geld meer. En nu gaan we, als kers op de taart, ook nog vechten tegen de Poetin. Waarmee is nog de vraag maar we gaan het doen. Op de radio hoorde ik gisteren dat wij, als navo, meer dan genoeg wapens bezitten om de strijd aan te gaan. Daar hebben we, volgens deze ‘deskundige’, de Amerikanen niet voor nodig. Een Oreshnik op Rotterdamski, dat gaat een spektakel worden.

Nu schrijf ik hier al vijf jaar over, misschien wordt het wat sleets. Maar als vader van een stuk of wat kids weet ik dat je nooit genoeg kan waarschuwen. Toch moeten ze het op een gegeven moment zelf ervaren, hun vingers branden, daar lopen we nu tegenaan. Het is niet anders.

Misschien dat we deze zomer nog even door mogen consumeren, maar ik zie het somber in. Gisteren, bij de groenteboer, was een man, van mijn leeftijd, het volledig met me eens maar ach wat kunnen wij eraan doen. En dat hoor ik alleen maar om me heen, wij kunnen er toch niets aan doen. Ik ben ervan overtuigd dat wij er alles aan kunnen doen, maar ja wie ben ik, het is zo jammer, sorry kids…

Ben ik toch al weer een tijdje wakker maar ben niet toegekomen aan mijn stukkie. Dertig toeristen zijn, gisteren, afgemaakt in Kashmir. Ze moesten eerst hun broek uittrekken en daarna zijn ze afgeknald. ‘Those who not live by the Sharia law are not true Pakistani.’

Wat een wereld, ze zijn vorige week getrouwd.

Is dit een ver van mijn bed show? Dat is de vraag. Hier in de stad terroriseren jongeren de buurten door met eieren te gooien. Ook het huis, waar ik op het moment verblijf, blijkt al jaren een favoriet object te zijn. Het is stil in de straten als de jongeren erdoorheen lopen. Ik probeerde gisteren, samen met Sam, met ze te praten. Dat is helaas niet gelukt, ze liepen heel hard weg. Nu is het de vraag of het me gelukt zou zijn om met ze te praten, aangezien ze geen ABN spreken en ook geen Fries. Volgende keer maar weer proberen.

We doen de deur dicht en hopen dat het ons straatje voorbij gaat en gelukkig is dat meestal ook zo. Maar tijden veranderen, het komt steeds dichterbij. Ik ben ervan overtuigd dat we bezig zijn met een wereldwijde strijd tussen goed en kwaad. Alleen heeft die strijd, in mijn ogen, niets te maken met wat de Poetin doet of de Trump. Niet wat heksje ursula doet of klausje die ons net verlaten heeft. Die strijd vind plaats in onszelf, wij worden getest in hoever we mee blijven gaan met de bullshit om ons heen. Alleen maar omdat we te bang zijn te verliezen wat we denken te hebben.

Luna is de kat, Sam is bekend. Sam is gek op katten. Hij vind ze echt hartstikke leuk. Doet niets liever dan de hele dag achter ze aanrennen, luid kwispelend, wat een lol! Soms zijn er katten bij die niet wegrennen maar daar hoort Luna niet bij. Luna moest vanaf dag één niets van Sam hebben, maar ja, nu woont dat beest in haar huis. Ik vind het fascinerend om te zien hoe ze daar mee omgaan.

Sam heeft het al enigszins geaccepteerd, althans zo lijkt het. Luna vertrouwd hem nog voor geen meter en dat snap ik wel. Er hangt een gezonde spanning in huis als ze samen in één ruimte verblijven. Maar ze hebben wel door dat ze het nou eenmaal met elkaar moeten doen, als ze binnen zijn, en daarom tolereren ze elkaar. Wat een verschil met mensen, niet?

Groot staat er in de krant dat elensky morgen weer gaat vredesbesprekingen in de UK. Zou er weer een VICTORY PLAN uit de bus komen? Even gewoon een ideetje. Ik kan me zo voorstellen dat hij met een eenzijdige wapenstilstand komt. En dat de ‘coalition of the willing’ (om te kotsen toch?) dan een vredesmacht gaat vormen om die in stand te houden. Dat wordt lachen. Dat is alsof Luna haar poezen vriendinnetjes uitnodigt om samen Sam uit huis te jagen. Poezen zijn zo onbetrouwbaar als een hond, dat weet iedereen!

Ik heb zelf nooit belijdenis gedaan, wel op catechisatie gezeten maar heb het niet afgemaakt. Wat mij opviel is dat, de jongeren die belijdenis deden, aangaven dat ze het met elkaar hadden gedaan. Dat ze zo’n leuke inspirerende groep hadden. En voor mijn gevoel spatte dat er ook af, het was een vrolijke, gezellige dienst, samengesteld door de jongeren. Dank daarvoor!

Wat je voelde tijdens de dienst is waar ik het hier vaker over heb, Mienskip. Zelf zat ik wat achterin tussen de andere jongeren, die er waren voor hun vrienden die belijdenis deden, maar zelf, duidelijk, niet kerkelijk waren. Niet gewoon aan de vele rituelen, het opstaan en weer gaan zitten, en het zingen, deden ze gewoon mee. Uit liefde en respect voor elkaar, voor de gemeenschap, mooi is dat.

Verder was het een slow newsday. Ajax verloor en Mathieu deed niet mee. Paulus, die uit het Nieuwe Testament, was er van overtuigd dat hij in de eindtijd leefde en dat Jezus, tijdens zijn leven, terug zou komen op aarde. Na hem zouden nog vele gelovigen hem volgen. Of Hij terugkomt dat weet ik niet maar dat we in ‘unprecedented times” leven daar ben ik van overtuigd. Het is fijn om te zien dat er nog Mienskip bestaat in Nederland. Daarmee kom je volgend mij het verst.

Althans daar ga ik van uit. Tien jongeren gaan vandaag belijdenis doen tijdens de dienst, dat is altijd mooi. En ik mag erbij zijn, das nog mooier. Gisterenavond zou ik ook naar de kerk maar dat liep helaas mis. Maar gelukkig ben ik vrijdag ook al geweest, ik kom niet tekort.

Vrijdag zong het koor: ‘Bloed van Jezus dat mij vrijheid schenkt.’ Ik moest denken aan alle oorlogen die sinds Zijn dood hebben plaatsgevonden. Tachtig jaar na zijn dood werd Jeruzalem vernietigd en sindsdien hebben we niets anders gedaan dan oorlog voeren. Tweeduizend jaar slaan we mekaar nu al de hersens in, zo zonde…

Maar ik heb het gevoel dat er een einde gaat komen aan het hopeloze gestuntel van de mensheid. Dit kan toch zo niet langer doorgaan? Een vader, wiens veertien jarige dochter is verkracht door asielzoekers, wordt de mond gesnoerd door de burgermeester, dat moet ophouden. Wolven die hardlopers aanvallen, tis wachten op Roodkapje, totale waanzin. En dan de geweldige reclames voor het leger! Ik smul ervan. Voor iedere ouder die een zoon of dochter heeft die het leger in wil, stuur hem of haar dit filmpje🤠