We liggen nu nog onder de Nelson Mandela brug. Één van de gasten fietst niet mee, vanwege haar gezondheid, en ze vroeg me gisteren waar we zijn. “Arnhem mevrouw, heeft u er wel eens van gehoord?” Nee, dat had ze niet en daarom vertelde ik haar wat over de geschiedenis van deze mooie stad. Ik heb er zelf een tijdje gewoond zodoende ken ik de stad een beetje. Ik vertelde haar dat de stad al eeuwenoud is, dat er sporen van mensen zijn gevonden van ruim vijfduizend jaar geleden. En ik vertelde haar over de slag bij Arnhem, over hoe de Amerikanen de Engelsen probeerden te overtuigen om het niet te doen. Maar dat ondanks dat deze slag een groot fiasco was er wel een film over is gemaakt en een brug is vernoemd naar de Engelse mafkees die de operatie uitvoerde.
Zonder namen te noemen vertelde ik haar dat ik blij ben dat de Amerikanen ook deze keer wat sceptisch zijn over onze oorlogslust. En toen spoot het eruit. Ze kon er met niemand over praten, zei ze, maar ze was een Trump stemmer. “They all want him dead” en daarom hield ze haar mond. Als kamela had gewonnen dan was dat het einde van Amerika geweest daar was ze van overtuigd. Nu ben ik er niet van overtuigd dat dat bij Trump niet het geval gaat zijn maar dat heb ik niet gezegd.
Wat ik het ergste vind is dat we dus zover zijn dat we elkaar niet meer kunnen vertellen hoe we over bepaalde zaken denken. Ze vertelde dat ze in Massachusetts, waar ze woont, maar twee vriendinnen heeft waarmee ze kan praten over haar keuze voor de Trump, waarvan er één uit Litouwen komt. En weer herhaalde ze, “the rest of my friends? They all want him dead,”
We zijn er nog lang niet, er gaat nog een hoop gebeuren. Maar ik ga de aankomende dagen genieten van de IJssel, volgens mij één van de mooiste rivieren op de wereld. Heerlijk!!