Vanaf mijn achtste probeerde ik de krant te lezen. Vanaf mijn twaalfde kreeg ik in de ochtend een stukkie van mijn vader en broer. Natuurlijk het minst interessante stuk, ik was tenslotte de jongste. We lazen thuis een gerenommeerde krant, de Gelderlander! Daar begon mijn nieuwsverslaving.
Tegenwoordig dwaal ik door alle kranten op het www, the Guardian, CNN, Fox, de volksverlakkerijkrant, het nrc (daar ben ik nog jaren op geabonneerd geweest), het ad en ga zo maar door. Daarnaast lees ik, via Telegram, veel buitenlandse commentaren en luister naar podcasts van bekende en onbekende nieuwsduiders. Zo luister ik graag naar Marianne Zwagerman en Maurice de Hond, maar ook naar The Duran, de Australiër Willy, de Belgrod Brit, Tucker en ga zo maar door. Kheb nu de tijd, ik zit veel in de auto en tijdens het afwassen is er niets leukers dan naar een podcast te luisteren. We leven tenslotte in ‘unprecedented times’ ik hou het graag een beetje bij.
Is dat dom? Gisteren vertelde iemand mij dat hij een beetje moe werd van de commentaren van sommige mensen, ik heb daar geen last van. Ik lees graag, hoogstens erger ik me aan de onwetendheid, of aan de leugens die ik tegenkom. In veel commentaren van bv wappies lees ik dat alles goed komt en dat Q ons komt redden zolang wij maar op het juiste niveau blijven trillen, lachen toch?
Maar ik lees ook een keulemans die maar blijft roepen, als onafhankelijke journalist, dat zijn waarheid de waarheid is of een timmermansje die nukes wil gooien op Moskou. Ik sla deze info op en neem het mee in mijn overdenkingen en discussies met de geïndoctrineerde, consumerende zombies om me heen. Dat doe ik al een jaar of veertig, vind ik leuk….
