21 april 2021, ik moet bekennen lieverds dat er dagen zijn dat ik het positieve echt moet zoeken.

Dat ik denk laat ik dit stukkie maar overslaan. De waanzin om me heen is zo grotesk, alleen verdwijnen lijkt nog een optie. Ik zou me willen terugtrekken op een onvindbare plek ergens diep in een onherbergzaam gebied waar de mens geen invloed heeft. Alleen met de natuur, Elanor, Frodo en mezelf. Geen telefoon, geen radio of tv alleen overleven.

De nutteloosheid van ons bestaan begint zich steeds gruwelijker af te tekenen, links worden mensen beschermt om ze rechts als honden af te slachten. Afhankelijk van je geboorteland heb je privileges. Afhankelijk van je vermogen je aan te passen aan de ongelijkheid bereik je de zogenaamde top. En dat is de kracht van de mens, aanpassen. Daar zijn we groot mee geworden. We zijn in staat ons aan de meest idiote, onrechtvaardige en onmenselijke BS aan te passen zolang het ons persoonlijk maar niet te hard raakt. Zelfs als we weten dat het niet klopt zijn we toch in staat ons te schikken om maar niet de boot te missen. We passen ons aan al gaat dat ten kostte van een ander.

Ik vraag mij allang af waarom? Waarom wij dat doen. Waarom wij op een gegeven moment kunnen denken dat wij verdienen wat we hebben terwijl we weten dat doordat wij hebben wat we hebben we een ander pijn doen. Hoe kan je denken dat je iets verdient terwijl je weet dat er om dat te realiseren ergens anders iemand dood moet gaan?

Ik moet het klein houden! Gewoon niets meer willen maar genieten van wat er op me afkomt. Want er komt genoeg op me af! Allemaal leuke, gezellige, kleine momenten met immense impact. Stay tuned!!