Althans zo noemen onze Belgische gasten een eierbal. Die had ik gisteren gemaakt, lekker hoor…
Een kort stukkie vandaag, ik ben te laat. Heb vannacht lang wakker gelegen vanwege een loshangend touwtje wat ergens tegenaan klapte. Stom dat ik niet meteen naar buiten ben gegaan om het te fixen. Nee, daar heb ik een uurtje mee gewacht, hopend dat een ander het ging doen.
Volgende week zondag maar eens naar een kerk, dat is lang geleden..
Droogvallen op het Wierummer Wad, ik kan het iedereen aanraden. Sam heeft echt genoten, al kon hij geen boom vinden om tegenaan te plassen. Dat is zo’n gek gezicht, Sam plast op de vrouwelijke manier op het Wad. Geen pootje omhoog maar zittend. Waarom zou hij dat doen?
Tis zo’n heerlijk gevoel om met je blote voeten over de bodem van de Waddenzee te lopen, echt fantastisch. Met de zon op je knar en de eindeloze vergezichten voel je je in een andere wereld. Lekker man.
Ook deze trip zit er alweer bijna op. Vanavond nog een diner en dan ben ik morgenavond vrij. En dan maandag weer een stuk of twintig nieuwe gasten. Het is een mooie ervaring, dank U…
Russische nieuwszenders spreken over door het westen georganiseerde betogingen, compleet gestaged, een paar honderd studenten met uitgedeelde kartonnen bordjes. elensky heeft zijn tijd gehad, tis tijd voor een andere gek. Zalusny zal het wel worden.
Denk dat er nog wel wat meer poppetjes verplaatst gaan worden. Dat wat in de UK premier is bijvoorbeeld, wat moet je ermee? Tis één groot spel maar niemand heeft het door, tis zo triest.
Ik vaar nog ff door, nog één week en dan zit het erop. Heb het prima naar mijn zin hoor, alleen het gebrek aan privacy is wat irritant. Ben toch wel iemand die errug gehecht is aan ff alleen zijn, ff alles van me af laten glijden, en dat is lastig aan boord van een schip. Ach, ik ga het gewoon rocken, ben ruim over de helft…
Qua leeftijd ligt het gemiddelde rond de 55. Ze zijn blank en redelijk welvarend. Leraren, zorgmedewerkers en gepensioneerden, beetje alternatief vaak, maar vooral gewoon, want dan doe je al gek genoeg.
Zo hebben we Wim en Jan aan boord, twee gepensioneerde mannen die elkaar niet kenden maar het goed met elkaar kunnen vinden. Wim en Jan zijn niet zo van de afwas en dat stoort Marieke dan weer verschrikkelijk. Al twee dagen loopt ze te klagen over beide mannen die niets doen in het huishouden. Marieke is rond de zestig, vega, geëmancipeerd en lekker alternatief, daar bestaat de meerderheid uit aan boord van het schip. Vrouwelijk, rond de zestig, geëmancipeerd, beetje links, tien van de zestien gasten voldoen aan dat profiel. Arme ik…
Één van de dames wilde mij gaan uitleggen waarom ze vegetarisch is, dat was snel afgelopen. Beteuterd keek ze me aan toen ik aangaf dat het me niets interesseerde en het totale onzin vind. Marieke vroeg ik gisteren waarom ze zich zo aan anderen stoorde, of ze niet genoeg had aan zichzelf, weer maakte ik geen vrienden. Nu ben ik hier ook niet om vrienden te maken maar om lekker te koken, dat scheelt.
Maar wat wel zeker is is dat het tussen mij en vrouwen van rond de vijfenvijftig, zestig niet echt goed zit. Denk dat ik dat maar moet vergeten. Dat scheelt weer, kan ik me op andere dingen concentreren..
Voor de rest is het prachtig weer, elke dag weer. Geen onweersbuien, geen wateroverlast, geen hagelbuien, niets van dat alles. Prachtig weer! Lekker hoor…
Ben een beetje van slag. Tijdens corona was er een man, een paar jaar jonger dan moi, in Amsterdam, die erg actief was in de demonstratie wereld. Hij organiseerde alle demonstraties. Michel heette hij. Vanmorgen las ik dat hij een einde aan zijn leven heeft gemaakt, zo zonde.
Michel dacht groot, zijn demos waren groot, hij heeft zelfs geprobeerd een politieke partij op te richten. Het is mooi om mensen te volgen die groots denken, wat ben ik blij dat ik het in het kleine zoek. De vergezichten hier op het Wad maken mij zo klein, wat ben ik dan gelukkig als de mensen lekker aan het eten zijn. Geluk zit niet in het groot, althans dat is mijn mening.
Verschrikkelijk zonde, het is zo prachtig op het Wad! Waarom niet genieten van die kleine momenten? Je leven hoeft niet groots te zijn om waarde te hebben dat heb ik de afgelopen jaren geleerd. Ik ga vandaag genieten van Terschelling, waarom niet?
Want waar moet ik het over gaan hebben? Ik schrijf hier toch om de krankzinnigheid van de huidige tijd te verslaan. Maar mijn eigen avonturen zijn ook wel leuk om op te schrijven, al wordt het al wel een beetje een sleur. De volgende groep is aan boord, zestien man. Twee oude mannen, een ouder echtpaar, een vader en dochter, een moeder en zoon en de rest jonge alleenstaande vrouwen. Gezellig!
Afgelopen weekend zaten er ook een aantal jonge, alleenstaande vrouwen bij. Alleenstaande, jonge mannen ben ik nog niet tegengekomen op de boot. Die boeken geen reis, op een klipperaak, op de Waddenzee, jammer voor ze🤠.
Maar ondertussen begint het journaille een beetje door te krijgen dat het over is in Oekraïne. Dat is al ruim twee jaar het geval maar goed. Toch blijft het tenenkrommend wat er geschreven wordt, het is echt bij de beesten af. Ik hoop echt dat de mensen die deze propaganda publiceren en opschrijven ooit worden opgepakt en ter verantwoording worden geroepen, wat een flagrante leugens. Maar goed, dat is ijdele hoop. Na WW2 zaten dezelfde mensen ook nog steeds op dezelfde plaats.
Het ontbijt heb ik al klaar gezet. Eitje, vers brood en beleg. Ik ga ff met Sam uit, fijne dag!
Er zijn dagen bij dat ik zo’n zes à zeven keer, per dag, helemaal leegloop. En dan valt het hier nog mee! Linn vertelde me gisteren dat het veertig graden is in Italië, ik moet er niet aan denken. Ik ben wel blij dat het wat koeler is.
Wat ook lekker is is dat ik geen ontbijt hoef klaar te maken vandaag. Ik had kunnen uitslapen maar helaas lukt me dat niet. Zes uur poepen,😄, das standaard. Maar moet ook nog een hoop doen want om twaalf uur komen de nieuwe gasten en die verwachten, meteen, een lunch en vanavond een diner, en daarvoor moet ik nog inkopen doen, aan de bak dus.
Sam is onrustig, hij loopt te zeuren. Ik moet naar buiten. Morgen weer een nieuwe dag!
Ze was weer achttien, poseerde als een zeemeermin maar leek meer op een aangespoelde walrus. Samen met haar dochter heeft ze de grootste lol, wat is dat mooi om te zien, het Wad doet wat met je!
We liggen op Vlieland, vandaag weer terug naar Harlingen en dan morgen een nieuwe groep die zeven dagen aan boord blijven. Het houd niet op! Niet vanzelf🤠.
Niet zeuren, het gaat hartstikke goed. Ben over mijn eerste dip heen, op naar de tweede, al verwacht ik niet dat tie komt. Misschien als ik weer naar het nieuws ga kijken want man, man, wat is het een zooitje. Na de Alawieten zijn het nu de Druzen die systematisch afgemaakt worden in Syrië, maar mondje dicht erover, wat niet weet wat niet deert.
Nog een paar maanden, ik bid ervoor, dan moet tie toch wel een keer opgekrast zijn. The green Goblin eist onderhandelingen met de Poetin, wat een wereld. Nee, laat ik het maar bij mijn reisjes op het Wad houden, dat is druk genoeg. Mooie zondag
We hebben een Engels echtpaar aan boord, met negentien jarige dochter. Moeders moest huilen toen ze aan boord kwam, ze hadden een veel grotere boot verwacht met eigen cabins, dit wordt een leuk weekend.
Tis bijna zeven uur, ik hoor daddy al een half uurtje schuifelen door de kajuit. Hij heeft artritis en is veel te zwaar en kan daarom niet in een hut slapen, hij slaapt op de bank. Ik ga Sam maar even uitlaten en koffie zetten, daar issie vast aan toe. Never a dull moment!
Nog een ontbijtje en een lunch en dan gaan onze gasten van boord om plaats te maken voor 17 nieuwe gasten die hier om acht uur moeten zijn. Een warme wissel noemen ze dat in het jargon, gekkenwerk noem je het in mijn wereld.
Ik ga het volhouden, echt waar, maar eigenlijk is het teveel. Wil ik liefde, en de rest, in het eten blijven stoppen dan moet je af en toe een beetje opladen. Even een moment voor jezelf, ach loop niet zo te zeuren, werken kreng.
Nu kan ik wat meer uit pakjes gaan koken maar dat wil ik niet. Dan kan ik er geen liefde in stoppen, dat is nutteloos. Nee, ik ga gewoon door! Ben tenslotte een jonge vent…
