Koert Krouwel

Het zijn altijd lone wolfs. Wat ik vooral veel hoor is dat geweld een onderdeel is van de Amerikaanse politiek. Tsja, het kan aan mij liggen maar volgens mij is moord en doodslag een onderdeel van de politiek van ieder land en hebben wij het uitgevonden zo’n 450 jaar geleden.

Ook toen was het een lone wolf, Balthasar G. De man stierf een gruwelijke dood. Een andere lone wolf die continue door mijn hoofd gaat is folkert. folkert loopt al weer jaren vrij rond en woont in een boerderijtje. Hij heeft zijn straf uitgezeten.

Als je vraagtekens zet bij het ‘lone wolf’ gehalte dan ben je meteen een conspiracy denker. De kranten en de radio spreken er weer schande van. Dat de schutter, afgelopen zaterdag, minstens 46 seconden voordat hij schoot was gespot door de Amerikaanse SS en dat die hem gewoon de kans gaven om te schieten is iets waar wij ons niet mee bezig hoeven te houden. Net als waar folkert zijn wapen vandaan had, das niet belangrijk, lone wolfs zijn het, das alles wat wij moeten geloven.

Maar het staat geschreven, de waarheid zal aan het licht komen. De schellen zullen de mensen van de ogen vallen. Al doen de meeste mensen nog zo hun best om niets te zien om niet zelf te hoeven nadenken, de waarheid achterhaald ons wel.

Het zonnetje schijnt! Afgelopen 3 dagen, met regen naar bed en met regen weer wakker. Verschrikkelijk. 4x zeikenste nat geregend op de brommert, en wat eenmaal nat is wordt niet meer droog in de boot. Tis nu overal wat vochtig en klam, bah.

Maar nu schijnt het zonnetje en daar ga ik maar ff van genieten vandaag. Mijn weekend is begonnen na een druk weekend in het restaurant. Ik heb mijn eerste solo-week erop zitten en het lijkt erop dat ze wel tevreden zijn. Kheb maar 1 aanvaring gehad met de vrouw van de eigenaar dus dat valt mee. Die aanvaring was zaterdag en gisteren, zondag dus, ging het veel soepeler. Zijn vrouw kwam niet meer in de keuken en dat gaf een stuk meer rust. Tijdens drukke dagen komt ze meewerken in de bediening maar, naar zaterdag bleek, bemoeit ze zich dan ook met de keuken. En dat is lastig. Haar man, de eigenaar dus, staat samen met mij in de keuken met nog 2 Oekraïense jongens. Hij bepaald wanneer welke tafel meegaat en wat er dus gemaakt moet worden. En hij bepaald ook wanneer er nieuwe bonnen doorgegeven worden. Maar zijn vrouw vond dat ze zich daar ook wel mee kon bemoeien, zodat ik dus van 2 mensen opdrachten kreeg en commentaar en dat is chaos en daar heb ik geen zin an. Volgens de eigenaar ging het al jaren zo, al zijn hele leven, ik werd daar niet vrolijk van. Ik vind koken hartstikke leuk. Werk graag hard en ik hoorde dat de mensen het lekker vinden wat ik maak maar ik heb geen zin in stress en geschreeuw. Dus dat heb ik zaterdag aangegeven en het ziet ernaar uit dat het geholpen heeft!

Ik werk niet voor geld. Als dat zo zou zijn scheer ik mijn baard af en trek ik een pak aan. Ik kook omdat ik graag mensen lekker laat eten. Ik kook zodat ik er een beetje liefde in kan stoppen, een beetje dankbaarheid, barmhartigheid, nederigheid en verwondering. En dan hoop ik dat er wat blijft plakken als de mensen het naar binnen werken. Maar dan moet ik wel plezier hebben in mijn werk want anders lukt het niet. Dan blijft de liefde niet hangen en dan heeft het geen zin. Gisteren ging het dus hartstikke goed, was het gezellig en bemoeide ze zich er niet mee, gelukkig maar…

Hij is dood. De foto daarvan vind ik niet mooi dus die laat ik maar achterwege. Wat wel interessant is, is waar de dader zich bevond en waar tRump werd neergeschoten, dat niemand dat dak vantevoren heeft beveiligd is een raadsel.

Al is het script voor deze film al duizenden jaren geleden geschreven het blijft spannend. Het schijnt dat toeschouwers al minuten voordat tRump werd beschoten doorhadden dat er een shooter op het dak zat. Dat het hen niet lukte om de beveiliging, politie en secret service daarvan te overtuigen.

Zou dit nieuws naar buiten komen? Na 9/11 was er een journalist, van een televisiestation, die toevallig bij het Pentagon stond waar zogenaamd een vliegtuig in was gevlogen maar waar niets meer van over was, die was heel duidelijk, der is geen vliegtuig en er is nooit een vliegtuig geweest.

Hoe gaat de aanslag op tRump gespint worden? Is het van belang? Ooooo, ik had over heel andere dingen willen schrijven maar kon dit niet zomaar voorbij laten gaan. Tis 1 groot toneelstuk, een slecht toneelstuk dat dan weer wel…

Ik moet daar heen denk ik. Een vredesdemonstratie in Amsterdam. Waar ik zo bang voor ben is dat deze gekaapt gaat worden door het Gaza issue, dat het niet over vrede gaat maar over voor of tegen. Dan is het geen vredesdemonstratie maar een uiting van onvrede over beleid. Daar wil ik niet aan meedoen. Dat is geen vredesdemonstratie.

In mijn jeugd was er een vredesdemonstratie in Amsterdam georganiseerd door (gek dat ik dat dan nog weet) Mient Jan Faber. Volgens mij kwamen daar zo’n 250.0000 mensen op af. Meneer Faber deed iets binnen een kerkelijke instantie, ik weet niet meer welke, maar deze kerkelijke organisatie was betrokken bij de organisatie van de vredesmars. Misschien ligt het aan mij maar ik vind het oorverdovend stil vanuit de kerken, al jaren. Tijdens de coronahoax hoorde je ze niet, rond het lhbtqrstuvwx gedoe hoor je ze niet, en vrede vinden ze ook niet belangrijk. Nergens staat er een kerkelijk leider op om te pleiten voor vrede. Een man als dhr Faber die vanuit een kerkelijk instituut met een mening komt. Kerken hebben geen mening meer, zijn bezig met overleven of bereiden zich voor op de rapture. Je publiekelijk uitspreken voor of tegen het narratief is not done in kerkelijke kringen. Je zou er maar zieltjes door verliezen.

Ik roep vanuit mijn geloof in God, mijn geloof in een beter mens, in een betere wereld, mijn geloof in Jezus die ons heeft laten zien hoe liefde de dood kan overwinnen, op om 28 juli naar Amsterdam te komen. Niet voor onszelf, niet voor een bepaald land,  niet voor Palestijnen, homo’s, Joden of mensen met 1 been. Niet om te behouden wat we denken te hebben, maar puur voor wat we onze kinderen nalaten. Dat mag toch geen oorlog zijn.

Nu slaap ik altijd wel goed, soms wat kort maar wel goed. Er is weinig wat mij wakker houd. Zo droom ik niet, althans ik onthou ze nooit. Dat vind ik wel heel erg jammer, kheb jaren geleden al geprobeerd daar wat aan te doen maar tis me niet gelukt. Ik ga slapen en 7/8 uurtjes later wordt ik wakker, geen dromen, geen nachtmerries niets.

Nu is de werkelijkheid waarin we leven al één grote nachtmerrie dus tis wel fijn dat ik daar ’s nachts geen last van heb. Nu moet ik zeggen dat ik het naar mijn zin heb op mijn werk! Maar ik moet oppassen want toen ik dat de vorige x schreef werd ik een paar dagen daarna ontslagen omdat de eigenaar bang was dat ik de boel over wilde nemen. Terwijl dat wel het laatste is wat ik wil, ik wil niets meer in dit systeem, alleen nog even overleven.

En om te overleven wil ik graag wat nuttigs doen en mensen lekker laten eten vind ik nuttig. Ik kan ook onnuttig werk gaan doen waar men van vind dat je dan veel meer mag ‘verdienen’ maar dat wil ik niet. Lekker ieten, sa ist en net oars.

Nog even, maar goed dat schrijf ik al een jaar of 4. Aan de andere kant, wat is 4 jaar in de eeuwigheid? Het zijn 4 prachtige jaren geweest, wat heb ik een hoop meegemaakt. En het is nog niet afgelopen, ik mag nog even door! De motor moet het gaan doen zodat ik weer kan gaan varen. Zoveel te doen ik heb nog zoveel te doen, ik moet nog hinkstap springen op de maan…

Geef je iets meer aandacht door het er over te hebben of kan je het beter negeren? Als je elke dag een stukkie schrijft zodat je het over een jaar of 20 terug kan lezen om jezelf beter te kunnen herinneren in wat voor een absurde tijd we leefden, dan moet ik het niet alleen gaan hebben over Sam, of mijn eigen kleine uitdaginkjes. Althans das mijn reden om deze stukkies te schrijven. Er gebeurt zoveel om ons heen, ik probeer dat een beetje bij te houden. Zo lees ik af en toe eens een stukkie terug van een paar jaar geleden en dan valt me op hoeveel ik alweer vergeten ben, of hoeveel ik nog letterlijk weet. Voor veel mensen is de coronahoax al een vergeten hoofdstuk uit een slecht boek. Niet voor mij, ik heb mijn stukkies.

Ze was er gisteren ff geen nieuws buiten een oranjezee. Gelukkig zijn we daarvan af en kunnen we ons weer normaal gaan gedragen. Brood en spelen, aan beide ontbreekt het ons nog niet. Dat brood steeds duurder wordt schijnt ons niet meer te deren, we focussen vooral op de spelen. Inflatie is iets waar we om lachen, loonsverhoging of een nieuwe subsidie lost dat wel weer op. Geld is alles, geld is God, geld lost alles op.

Ik blijf opschrijven wat er om mij heen gebeurt en hoe dat op mij overkomt. Ik blijf genieten van het kleine waar ik mijn Heer in tegenkom. Niet om iets groter te maken of aandacht te geven maar om niet te vergeten. Sta op en herinner jezelf, daar gaat het om.

Onze landmacht is op zoek naar ruimte om munitie op te slaan en dat willen ze nu net doen waar ik momenteel verblijf. Maar das in de middel of nowhere, niet naast een kinderziekenhuis, je kan hoogstens mij raken en een paar Friese boeren en dan houd het op. Maar het artem munitiedepot lag op 2 km afstand van een kinderziekenhuis, en nu bakkeleien ze over wie dat ziekenhuis heeft geraakt. Wie bouwt er in vredesnaam een ziekenhuis naast een munitiedepot, of andersom? Das vragen om ellende.

De Poetin doet niet anders dan wereldleiders ontvangen. Gisteren kwam Modi langs, afgelopen week zaten ze met z’n allen in Kazachstan voor de SCO meeting en wipte Orban nog even voorbij, het gaat maar door. Voor een geïsoleerde wereldleider heeft de Poetin het errug druk. Die Orban trouwens, vredesmissie 3,0 noemt hij het. De EU valt als 1 blok over hem heen. De navo wil namelijk niet over vrede praten, de navo bouwt munitiedepots naast kinderziekenhuizen.

Hoeveel jonge Oekraïense en Russische mannen en vrouwen moeten er nog opgeofferd worden omdat de navo niet over vrede wil praten? Tijdens het schrijven van dit stukkie zijn er weer 50 tot 100 soldaten omgekomen en dat idee maakt mij gek. Voor mij kan niets, maar dan ook niets, een leven verantwoorden. Oorlog is zo zinloos.

Heb lang wakker gelegen vannacht. Tis zo heerlijk rustig hier als het nacht is, al valt mij elke x weer op hoeveel vogels er toch nog lawaai maken zo midden in de nacht. Eigenlijk moet ik een vogel geluiden cursus gaan volgen, maar kan er ook gewoon van genieten.

Het zou fijn zijn als het een x mee zat, dat doet het niet veel. Vooral op het gebied van geld zit het niet mee. Kheb nog geld tegoed van mijn vorige werkgever, over de maand juni, maar dat laat op zIch wachten. Das wel balen. Al heb ik niets meer met geld, probeer ik me er niet mee bezig te houden, ik heb het soms toch nodig. De motor moet gerepareerd en dat gaat wat kosten, dat kan ik zelfs zien, dus daar heb ik geld voor nodig. Als de motor draait kan ik dichterbij het werk gaan liggen met de boot en dat scheelt dan weer nat worden op de brommert. Voordelen te over maar het zit niet mee, nou ja dan maar brommeren.

Kheb gewoon geen geluk met motoren. Koertje en motoren is geen goed huwelijk. Ooit heb ik nog geprobeerd mijn motor rijbewijs te halen, gelukkig is dat toen niet gelukt. Tijdens het rijexamen ben ik de examinator kwijt geraakt, en dat was, vond hij, niet de bedoeling. Pislink was ie, had hij nog nooit meegemaakt in de 15 jaar dattie rij-examinator was.

Nou ja, geduld Koertje alles komt op zijn tijd, zei mijn moeder altijd. Laten we hopen dat mij toekomt waar ik voor heb gewerkt, of dat de motor het weer gaat doen. 1 van beide…

En nu? Nu gaat links regeren. Wie de premier moet worden van de linkse coalitie? Daar zijn ze nog niet uit. Eigenlijk zijn ze het nergens over eens, van kernenergie tot bezuinigingen, van wijnsubsidie tot burgerrechten de linkse coalitie is het nergens over eens. Nou misschien over 1 ding, de rijken moeten het gaan betalen. Die zijn dan ook al hun spullen aan het pakken.

Nu ben ik geen le pennetje fan maar of wat er nu zit beter is? Ik weet het niet. Angst is een slechte raadgever en volgens mij is deze hele poppenkast gebaseerd op angst. Ik zie het somber in voor Frankrijk, sorry lezer Hugo. Maar goed ik zit er vaker naast, wie weet bloeit Frankrijk weer helemaal op.

Extreem was ook het weer! Warmste maand ooit!! Ach ik moet erover ophouden. Zeikenste nat was ik gisteren op de heenweg naar werk. Daar zat ik met mijn winterjas aan op mijn geleende tomosje, 7 juli, zeikenste nat en koud. Wat ik gisteren over me heen kreeg was geen zomerstorm maar gewoon een herfststorm, koud en nat. Maar het is extreem warm. Extreem is een populair woord tegenwoordig.

Gisteren had ik mijn winterjas aangetrokken en toen ik thuiskwam had ik koude handen. Maar gelukkig schijnt het zonnetje nu weer. Laat ik de dag positief beginnen!

Ik werk er nu bijna 2 weken, ik denk dat ik het dit keer langer ga volhouden. Om nou iedere x weer te schrijven over een baan waar ik binnen no-time weer ontslagen ben vind ik ook niets. Tis niet makkelijk om een Koert in dienst te hebben, dat is nou eenmaal zo. Maar hier in dit restaurant schrappen we zelf de aardappelen, maken zelf verse appelmoes, er komt maar weinig uit een pakje. En dat vind ik belangrijk, daar hou ik van. Duizenden kilo’s appelen worden er per jaar, met de hand, geschild. Duizenden kilo’s uien gepeld en gesneden, ik mag dat wel, gewoon ouderwets, eerlijk handwerk. Daar kan je liefde in stoppen, dat is wat de wereld nodig heeft.

Tis alleen een stukkie brommeren, dat is niet lekker met al die regen. Wel een mooie tocht hoor, zo rij ik over de Munstergruppe, een eeuwenoud monniken pad. Al ziet de Munstergruppe er bij windkracht 10 een stuk minder mooi uit. Er moet het 1 en ander aan de motor van de boot gebeuren, daar moet ik nu maar vaart mee maken. Dan kan ik daar meer in de buurt gaan liggen, dat scheelt een stukkie brommeren. Genoeg te doen, maar ik maak me niet druk. Het begint nu net weer te regenen, jammer. Het heeft genoeg geregend.