Auteur: koertk

Ergens kilometers van de bewoonde wereld waardoor ik geen internet heb. Tis half acht, het leven is mooi!

Het was een mooie dag gisteren, druk maar erg fijn. Tis heel anders zo’n groep individuele gasten dan groepen die elkaar al kennen maar dat is logisch. De gemiddelde leeftijd is rond de vijfenvijftig, tis een bont gezelschap. Vier Belgische gasten, één oorspronkelijk Duitse en tien uit Holland, een internationaal gezelschap zelfs. Daarnaast is de hele kapiteins familie aan boord, drie kids en vrouw, dat wordt nog een uitdaging.

Grootste probleem is dat Sam niet van boord kan. We liggen nu wel droog maar hij vind het doodeng om van boord te gaan. Ik moet hem dan tillen op mijn schouder en dan een heel eng trappetje af, hij vind dat maar niets. Ach, we gaan richting Schiermonnikoog, dan moet hij het daar maar doen.

Vooral de natuur, de rust is overweldigend vind ik. Het water, de luchten, de wind, tis bijna jammer dat er zoveel mensen zijn. Laat ik eerlijk zijn, tis jammer dat er zoveel mensen zijn.🤠

Ik hou van het water, van de rust. Leeuwarden is me veel te druk. Voor effies is het leuk maar je zou er maar je hele leven moeten wonen, verschrikkelijk. Nee, mijn idee om weer op een boot te gaan wonen is helemaal niet gek, in een huis wonen, das pas gek…

Wat een weekend, en het is pas het begin, ik moet nog achttien dagen. Maar gelukkig waren onze Duitse buren hartstikke blij, blij, blij, toen ze gisteren van boord gingen, missie geslaagd.

Vandaag start een individuele rondreis. Tot nu toe waren het altijd groepen die de hele boot af huurden die ik te eten mocht geven. Vanaf vandaag hebben we, volgens mij, vier rondreizen, over het Wad, met individuele inschrijvers, ik ben heel benieuwd hoe dat gaat, je zit met elkaar toch best wel in een kleine ruimte,

En pa gaat mee! Spannend maar wel heel fijn dat ik dat nog mag doen met mijn vader. Hoe verschillend we ook zijn, hoe anders we ook over het leven en de probleempjes in ons leven denken, hij is mijn vader, ik hou van hem. Naast mijn vader gaat ook het hele gezin van de kapitein mee, vrouw en drie kids! De familieboot, zo gaan we het noemen, wat een gezelligheid!

Achttien dagen, vanaf vandaag en Sam is er ook! Afgelopen weekend was hij er niet bij, tijdens zo’n bruiloft heb ik geen tijd voor hem. Maar hij is er weer! Gelukkig maar. Alles is compleet, tis nog vroeg maar ik moet ff een lijstje maken. Koffiemelk is bijvoorbeeld op, die Duitsers goten meer koffiemelk, in hun kopje, dan koffie. En boter moet ik hebben, brood en gewone melk, ga zo maar door. Achttien dagen, Poeh, das best lang….

Ik hou het ook weer kort. Tis druk, 20 Duitsers vragen meer aandacht dan 40 fabrieksarbeiders uit Rotterdam. Morgen weer een normaal stukkie, Poeh ben moe…

Duitsers aan boord met Duitse grundlichkeit. Teveel en te snel🤠. Maar de lunch zit er al weer in! Op naar het zeven gangen diner.

Oant moarn

Nog even de laatste boodschappen doen en dan hoppa naar de boot. We beginnen dit weekend met een bruiloft en daarna vier rondreizen over het Wad, meer dan twintig dagen op pad, en mijn vader gaat vijf dagen mee🤠.

Liefde, dankbaarheid, barmhartigheid, nederigheid en verwondering, als ik het maar vaak genoeg herhaal blijft er vanzelf wel wat hangen. Niet dat het me altijd lukt, ik blijf een mannetje. Maar wel tijdens het koken, vraag me niet waarom, ik ben er nog niet achter.

Maar waar ik wel achter ben is dat het me helpt om deze onwerkelijke tijd door te komen. Meer dan twintig dagen op het Wad! Er kan een hoop gebeuren in twintig dagen en er gaat vast een hoop gebeuren in de aankomende twintig dagen. Maar op de boot gaan we genieten! Van de zee, ondanks dat tie vol zit met nano-plastic las ik gisteren, van de rust, de prachtige eilanden en het plezier van de mensen aan boord. En van mijn vader, ik kijk ernaar uit…

Een Oekraïense vrouw klampte zich vast aan een busje, van de TCC, waarin haar zoon zat. De chauffeur trok zich er niets van aan en reed net zolang door tot ze eraf viel en gewond op straat bleef liggen. Haar zoon werd meegenomen, wat een triestheid.

Een hoge pief van de TCC (De TCC is de ophaaldienst van recruten) is afgelopen week vermoord terwijl hij in Kiev boodschappen aan het doen was. In koele bloede neergeschoten op straat. Wat een waanzin.

En ondertussen is elensky op bezoek bij het Vaticaan en hoopt hij dat de paus, dat God, hem helpt om de Poetin te verslaan. Staat macronnetje in het lager huis te blaten over een overwinning van het westen op de Russen. En beledigd rutti frutti de meest ervaren en senior minister die ooit heeft geleefd. Meneer Lavrov doet mij altijd denken aan de heer J. Luns, ik word oud.

Maar mijn pulled pork is gisteren weer fantastisch gelukt! En dat terwijl ik nog even langs ben gelopen bij de rechtbank hier in Leeuwarden. De rechtzaak tegen rutti frutti, billy g, dat monster van Pfizer, en ursula von der lugen vond gisteren plaats. Hier in Leeuwarden nog wel. Ondanks dat de belangrijkste advocaat in deze rechtzaak, door deze regering, drie weken geleden, in de gevangenis is gezet ging het gewoon door, gelukkig maar. Dé-nazification is wat de Russen nastreven, daarvoor zullen ze verder moeten gaan dan Kiev, dat is een ding wat zeker is…

Wat een l.u.l ben ik ook. Sinterklaasje spelen ging niet door gisteren, zo verschrikkelijk stom. En vooral ontzettend lullig voor mijn collega sinterklaasjes, sorry mannen.

Ik ben weer eens wat verloren en zonder dat ding mag je geen sinterklaasje spelen. Snap er echt helemaal niets van maar ik doe er niets aan. Probleem is hoe vraag ik zo’n ding weer aan? Klotezooi.

Eerst maar even loslaten, misschien vind ik ‘m nog. Vandaag de Q aan voor pulled pork, heerlijk een dagje naast de BBQ zitten! Ik moet opschieten want het is alweer zes uur geweest!

Waarom? Omdat ik het leuk vind. Maar nu moet ik zeggen dat ik slecht geslapen heb. Eigenlijk de hele nacht wakker gelegen en ik weet niet waarom. Lag niet te piekeren ofzo maar kon gewoon niet slapen, heel vervelend.

Want er is genoeg om over te piekeren! Neem de Epstein files, ze zijn er niet. Waarschijnlijk heeft de Lolita express ook niet bestaan, is Epstein’s eiland een verzinsel, heeft de beste man zelf wel bestaan? Maar waarom zit zijn vriendinnetje dan in de gevangenis? Die zal binnenkort wel vrijkomen.

Dat de Trump, en dat wat hiervoor president was, twee vleugels van dezelfde vogel zijn dat heb ik hier al vaker geschreven. Tis één groot toneelspel bedoeld om ons bezig te houden. Af te leiden van waar het leven werkelijk om gaat, vanuit liefde leven en niet vanuit zelfzuchtigheid.

Vandaag ga ik weer met liefde pakjes uitdelen! Een lezer pakt vandaag zijn schildersezel en gaat met liefde schilderen. Heel veel liefde….

Maar de wereld draait gewoon door. De Trump blijft geld uit geven met grote, mooie billen, de Poetin gaat stoïcijns door met het uitvoeren van zijn speciale militaire operatie, en Xi neemt er nog één. Dan heb je het wel gehad met wereldleiders die wat in de melk te brokkelen hebben, wat hier rondloopt is voor de bühne.

Vanavond een toneelstukje rondom von der lugen in het Europese Parlement, er gaat niets veranderen maar ze kunnen weer declareren. Daarnaast is het de tweede dag van de BRICS Summit in Rio de Janeiro. Volgens de volksverlakkerijkrant een onbelangrijk clubke, die veel te hard groeit. We gaan het zien, gisteren hebben ze een alternatief geïntroduceerd voor Swift, ons internationale betalingssysteem.

Op het Wad zijn is veel rustiger, geen bereik hebben is ideaal. Samen met de zeehondjes een beetje luieren op het strand. Zaterdag voeren we langs de Stortemelk, zo heet de opening tussen Vlieland en Terschelling. De branding daar was zo indrukwekkend, echt fantastisch. Ben echt blij dat ik ben gaan varen, wat ben ik toch een bofkontje!

In het totaal waren er drieënveertig mensen. Twaalf kids zouden er tussen lopen, maar die waren een jaar of zestien, dat zijn geen kinderen. Er stond een bak wind, tussen de vijf en zeven, das heul veul. Dan ga je schuin als je zeilt. Maar op de heenweg, naar Vlieland, hebben we dat gelukkig niet gedaan. Koken is niet echt fijn als je schuin gaat.

Een familie uit Tukkerland was het, uit Almelo nog wel. Daar waar ik zo’n twee jaar geleden heb gewerkt, zo hadden we wat om over te praten. Dat is toch wel het leuke van dit werk. Vorige week begonnen we met een staalfabriek uit Oud Beijerland, daarna acht mannen uit Blaricum voor een mannen uitje en om het af te toppen de Tukkerse bruiloft. En allemaal hebben ze de liefde geproefd en mijn andere geheime ingrediënten, zo veranderen we de wereld!

Vandaag even bijkomen. Dinsdag mag ik nog een dagje sinterklaasje spelen en dan vrijdag weer aan boord! Dan woensdag en donderdag veel Pulled Pork maken en een beetje uitrusten, das wel nodig. Het is weer een mooie zomer!