De zin: ‘Het rtl verkiezingsdebat was een beschaafd diner zonder snackbar gasten.’ Ik las de zin gisteren in trouw, dat roddelblaadje wat ooit in de tweede wereldoorlog het licht zag maar nu, net als alle andere kranten, onderdeel is van de Europese Unie. Een beschaafd diner zonder snackbar gasten..
Nu kan ik de column niet lezen, hij zit achter een betaalmuur. Maar de titel! Wat een dedain, wat een dunk, wat een arrogantie. Tis echt schokkend om te zien hoe het landelijke journaille meewerkt aan de polarisatie in ons landje, ongelooflijk.
Ik zit niet meer vaak aan bij beschaafde diners, maar ja, wat is een beschaafd diner? Ik kom nog wel, heel af en toe, in een snackbar. Hier in Ljouwert heb je een snackbar waar ze nog, zelf, nierbroodjes maken, en liamboutjes. Ze hebben zelfgemaakte kroketten, frituren de hamburgers niet maar bakken die op een plaat en hun broodje warm vlees is legendarisch in dit dorp vanwege de zelfgemaakte pindasaus. Of terwijl een ambachtelijk snackbar waar je beter te eten krijgt dan in tachtig procent van de restaurants in dit land. Tis alleen zo jammer dat het een snackbar is.
Beschaafd eten is er onmogelijk. Mensen zitten op de vloer, frikandellen hangen aan het plafond, schreeuwende, naar poep ruikende kinderen lopen door de zaak. Een demente opa staat te pissen in een hoek en de eigenaar slaat continue met zijn lul op de balie. En dan heb je nog die politici die er rondhangen. van die vermalijde twee partijen. Een oude man met wit geschilderd haar en een jonge vrouw met een viool. Echt snackbar volk, een viool! Wie speelt er nu viool?
