Dé-militarization en dé-nazification. Daar gaat het al vier jaar om. We hebben het dan, bijvoorbeeld, over de Oekraïners die afgelopen week in Polen hebben lopen zwaaien met een nazi vlag. De daders worden nu het land uitgezet, das toch niet gek?
Het is moeilijk uit te leggen aan gehersenspoelde Nederlanders dat het nazisme na de tweede wereldoorlog niet is uitgeroeid in het Westen, in tegendeel. Operatie paperclip? De meeste hebben er nooit van gehoord. En dat er tijdens Neurenberg maar zestien nazi’s zijn veroordeeld weten ook maar weinig mensen. De meeste nazi’s bleven gewoon zitten waar ze zaten. Als burgemeester, als politie commissaris, als wethouder, professor, schooldirecteur, ga zo maar door. Ons werden ondertussen fantasie verhaaltjes voorgeschoteld over ‘het verzet’. Heroïsche verhalen over de meer dan tweehonderd duizend Nederlanders die gevochten hebben tegen de Russen werden ons onthouden, paste niet in het plaatje, maar het is wel gebeurt.
Zolang wij onze geschiedenis blijven ontkennen komt er geen vrede. Zolang wij niet inzien dat het nazi’s zijn die ons regeren gaat de oorlog gewoon verder. Zo jammer, alleen maar omdat we bang zijn te verliezen wat we denken te hebben.
Maar de cbdc komt eraan, alles staat klaar. We zijn er nog niet! Tis niet te bevatten…
