Gisteren sprak ik een Russische vrouw, geboren en getogen in Rusland. Haar ideeën over hoe de wereld in elkaar zit zijn heel anders dan die van ons. Wat heel duidelijk naar voren kwam was haar liefde, haar liefde voor haar land, haar geschiedenis, haar voorouders. Maar in die liefde zit geen superioriteitsgevoel zoals ons hier is ingepeperd. Geen wij doen het beter of hebben het beter gedaan. Geen bla, bla over wij hebben toen gewonnen of die verslagen maar meer rouw om de miljoenen die gesneuveld zijn voor niks.
Hoe komt het toch dat wij ons zo superieur voelen ten opzichte van andere landen? Waar komt dat vandaan? En waarom moet iedereen zich conformeren aan onze superioriteit? Het is eigenlijk errug zielig.
rutti frutti heeft gisteren erg zijn best gedaan om erbij aanwezig te mogen zijn, tis niet gelukt. Wat een fiasco, wat een intens trieste vertoning. In plaats van de Poetin te bellen en zelf langs te gaan, als Europese landen, houden we liever de leugen in stand. If you’re not at the table, you are on the table. Maar we zijn er nog niet! Ik verwacht nog steeds een kink in de kabel, vooral van de Engelsen. Die zijn hartstikke gek. De Russische dame verwacht niet dat de Poetin iets overkomt. Waarschijnlijk gaat hij naar Alaska, rijdend op een beer, met ontbloot bovenlijf zei ze. We gaan het zien, het is een historische dag…
Één reactie op “15 augustus 2025, een historisch dag.”
De basis van superioriteitsgedrag is altijd een minderwaardigheidscomplex.