Het is weer zondag kids, 4 weken geleden begon ik met berichtjes aan jullie. Het helpt mij om mijn gedachte te ordenen en wie weet haalt het bij jullie een glimlach of een traan naar boven. Het was vooral schaamte over hoe wij als volwassenen omgaan met elkaar en de wereld wat mij deed besluiten dat stuk te schrijven. Het is natuurlijk een verschrikkelijke kloteziekte maar hoe wij ermee omgaan legt alle slechte facetten van de mens bloot. Het is fascinerend om te zien hoe we ipv als 1 man op te staan om het virus samen te bestrijden onszelf terugtrekken in ons kutlandjes. Ik vind het persoonlijk ongelooflijk dat mensen in deze tijd alles schijnen te vergeten en zich achter hun leider scharen. Zo’n Johnson die nog niets maar dan ook niets gepresteerd heeft. Alleen maar een grote bek heeft gehad, nu ziek is, maar toch op social media vergeleken wordt met Churchill. Waarvoor in godsnaam? Omdat wij gewone burgers angstige, niet nadenkende, luie en goedgelovige sukkels zijn. Alles wat onze regeringen doen zijn brandjes blussen. Er is geen beleid om aankomende gevolgen het hoofd te bieden. Blind doorblussen en blijven roepen dat we er alles aan doen om “Samen” het virus de wereld uit te helpen. Het virus helpt de wereld niet naar de knoppen lieverds, dat doen wij zelf wel
