Categorieën
Geen categorie

1 augustus 2021, 497 dagen geleden begon ik met het schrijven van deze stukkie lieverds.

Er is ondertussen wel het 1 en ander veranderd, mensen gaan anders met elkaar om. Steeds meer regeltjes moeten zorgen voor een veilige samenleving. Das lastig voor mij, ik ben niet zo van de regeltjes. Hier in dit stadje hebben ze een prachtig park, gebouwd door koningin Wilhelmina. Vroeger zat ik daar altijd, het park was van de jeugd! Lekker in de zon zitten, biertje erbij, beetje voetballen, het goede leven. Nu mag dat niet meer. Er lopen nog steeds jonge mensen rond maar nu met groene shirtjes aan, parkcontroleurs. Ze zitten net onder de BOA’s maar nemen hun taak zeer serieus. Naast die jong volwassen met groene shirtjes zie je, buiten een hond die uitgelaten wordt, geen hond in het park.

De meeste mensen in NL hebben zich ondertussen, vrijwillig, 2x laten inspuiten met een experimenteel vaccin. Ze vertrouwen volledig op de propaganda vanuit Den Haag verpakt in het klatergoud van MSM. Das niet overal zo. Wereldwijd staan mensen op. Vooral in Frankrijk gaat het los, een Fransman heeft niet veel met regeltjes. Een Fransman gelooft niet in de propaganda van de staat. Gisteren demonstreerden er, zelfs in de kleinere steden, miljoenen mensen tegen de maatregelen die de regering neemt om hun vrijheid te beperken. De “Jab” is er niet echt populair, verplicht vaccineren is de enige oplossing voor Frankrijk’s baasje om de vaccinatiegraad naar de 80% te krijgen.

Over de demonstraties lees, of hoor, je niets in onze riooljournalistiek. Maar geloof me ze zijn er. Ook over vaccinatieschade geen berichten. 3 augustus komt Lareb met een nieuw rapport hierover uit. Wereldwijd zie ik filmpjes van mensen die ernstige fysieke schade oplopen of erger, overlijden. Niets hierover in de kranten, alleen jubelberichten over de effectiviteit van de derde “Jab”. We zitten in een oorlog kids, een oorlog tegen de menselijkheid. Ik kan er niet meer van maken, sorry…